Sentosa & Chinatown

16 augustus 2013 - Singapore, Singapore

Vandaag vanwege blaren besloten om géèn 11 km te gaan lopen in het regenwoud bij Macritchie. In plaats daarvan ging ik naar Sentosa: het recreatie eiland van Singapore. Daar kun je met een monorail of kabelbaan naartoe. Het hele eiland is ingericht als een pretpark, er is vanalles te doen. Sentosa wordt wel beschreven als "Disney-achtig", en dat lijkt me wel treffend. Ik was nooit in Disneyland, maar je werd bijvoorbeeld vaak beschoten met zinnetjes als "If only every day was as good as today...". De Universal Studios liggen hier ook; dat lijkt mij een soort WB Movieworld, aan de achtbanen te zien. Maar daar besloot ik niet heen te gaan.

Voor 4 dollar kocht ik een kaartje om met de Monorail naar Sentosa te gaan. Althans, dat was mijn bedoeling. Helaas bleef het kaartje ergens in de machine hangen. Gelukkig was ook hier iemand in de buurt om mij meteen te helpen en ook deze automaat op "out of order" te zetten (net als zijn buurman). Zeker ook van Fyra, die automaten.

De monorail heeft 3 stations op Sentosa van noord naar zuid, maar eigenlijk is alles prima te lopen. Op Sentosa rijdt ook nog een bus van oost naar west en terug. Met mijn pijnlijke voeten was ik dit openbaar vervoer heel dankbaar. En alles in die 4 dollar (iets meer dan 2 euro) inbegrepen.

Ik ging eerst naar S.E.A. Aquarium. Dit aquarium was in het thema van de handelsroutes uit het verleden gegoten. Piraten en piratenjagers, de trade winds en handelsroutes van Kenya uit, via Arabië en India naar ZO Azië en China. In een kort maar krachtige 4D show voer je mee op een klein bootje dat in een storm terecht kwam en naar de bodem van de oceaan zonk; erg gaaf! Verder waren er een houte boot en een stuk schip uit vroegertijden nagebouwd (met oa. compartimenten om giraffen en neushoorns te vervoeren).

Maar ik was gekomen voor de zeedieren, en ik ben er blij om dat ik gegaan ben! Dit aquarium heeft natuurlijk een haaienbassin, roggen, tropische gekleurde vissen etc. En een hoop kinderen op bezoek. Op een gegeven moment had ik een bankje gevonden dat uitkeek op een groot cilindervormig bassin. Hier dacht ik even te kunnen ontsnappen aan al die kinderen. Ik had welgeteld 3 seconden rust, toen er een Aziatisch gezin op mij af kwam. Of ik hun even, vóór dat bassin, op de foto wilde zetten. Sure. Aziaten blij. 4 Seconden later kwam er weer een man met een fototoestel op mij af. Ik besloot om na die foto maar weer verder te gaan lopen. De man was een Japanner en die haalde zijn vrouw en zoon erbij. Vervolgens ging het heel snel: de zoon kreeg het fototoestel, de man kwam naast mij zitten, legde zijn hand op mijn knie (ok, dit klinkt intiemer dan het was) en wilde met míj op de foto! Ok, lachen naar het vogeltje dan maar :). Daarna wilde ook hij met zijn gezin voor dat bassin op de foto, en snapte ik het weer :).

Dit aquarium had ook enkele heel bijzondere dieren. Zo heb ik voor het eerst een reuzeninktvis gezien, en middelgrote Cthulhu-codfish. Die veranderen van kleur en steken hun tentakels alle kanten op als ze zich bedreigd voelen. Een man die dat wist maakte een paar keer een snel handgebaar naar zo'n beest en inderdaad, hij schoot van beige-achtig naar donkerbruin. Verderop was een ontzettend groot bassin, waarin zelfs grote manta rays zwommen. Wát een mooie beesten zijn dat, ik raakte er niet op uitgekeken hoe die door het bassin gleden. En wat het verhaal mooi rondmaakte was dat het scheepswrak uit de 4D show ook in 1 van de bassins lag.

Hoogste tijd om te lunchen was het toen. Ik kwam langs een Hardrock Café, en daar wilde ik toch altijd al eens naar binnen, dus waarom niet hier. Stiekem hoopte ik op Iron Maiden, maar dat zat er niet in. Ik kwam binnen met Adele en verder kwam er vooral lichte rock voorbij. Qua muziek had ik er iets meer van verwacht, maar de sfeer was wel prettig en de Bruschetta niet slecht. Een T-shirt hoefde ik niet.

Ondertussen had ik ook uitgezocht wat ik nog meer op Sentosa wilde doen. Hier liggen ook 3 palmstranden, waar ik vervolgens naartoe ging. Vooral Palawan Beach lag er prachtig bij en was niet druk. Er is een loopbrug naar een nog kleiner eilandje, wat het zuidelijkste punt van het vasteland van ZO-Azië is. Naar Palawan ga ik later nog eens terug om te zwemmen en relaxen. Dat was ook mijn oorspronkelijke plan voor vandaag, maar ik wilde nog meer doen op Sentosa.

Ik ben doorgelopen naar Siloso beach, waar ik minder van onder de indruk was. Hier lagen allerlei drukke strandtenten aan het strand, niet mijn ding. Mijn voeten waren het op dat moment wel beu, dus ik heb op de bus gewacht om een terugritje van een minuut of 5 te maken :).

Met de monorail ging ik naar het midden van het eiland, waar een groot beeld van de "Mer-lion" staat: een vis met een leeuwenkop en het symbool van Singapore. Van hieruit ging ik naar de Sentosa Nature Walk: een wandeltochtje van een ruime km door het bos. En inderdaad, na een hoek om gegaan te zijn was ik uit het pretpark en op een bospaadje. Ook hier heb ik vooral slijptol-vogels gehoord. Daarna ging ik met de kabelbaan weer terug naar het vasteland en bleef in de kabelbaan zitten tot het eindpunt: Mount Faber. Dit is een heuvel in het zuiden van Singapore met een prachtig 180º uitzicht over Sentosa, een stukje stad, de zeestraat met warempel bewegende schepen en in de verte, Indonesië. Dit was trouwens de eerste dag waarop ik zonnebrandcrème en mijn zonnebril nodig had. De overige dagen was het prettig bewolkt.

Op mijn terugweg naar het hotel besloot ik nog even in Chinatown uit te stappen. Dat lag toch op de route en ik zocht nog een "pharmacy" om een naald te kopen om blaren door te prikken (die heb ik vergeten in te pakken...). Vanuit het MRT station kwam ik meteen op een leuke straatmarkt uit, met allemaal Chinese voorwerpen en prullaria. Via een aantal zijstraatjes kwam ik opeens bij een grote Boeddhistische tempel uit: de Buddha Tooth Relic Temple. Ongelooflijk dat die zo uit het zicht kon blijven tot ik er met mijn neus bovenop stond. Binnen was het pracht en praal: veel beelden en rode/gouden versieringen.

Op een alternatieve weg terug naar het MRT station kwam ik ook een grote Hindoeïstische tempel tegen: de Sri Mariamman Temple. Om hier binnen te mogen moest je een admission ticket kopen voor je camera en je schoenen/sokken uitdoen. Met een stippellijn was aangegeven waar toeristen niet mochten komen. Toen ik daar net wat te dichtbij kwam om een foto te maken werd ik door een hindoe aangesproken, die even heel zeker wilde stellen dat ik wist waar voor mij de grens lag. Binnen en buiten waren heel veel beelden te zien in een kleurige stijl. Ook veel beelden van koeien trouwens.

Even verderop kwam ik langs een moskee (denken jullie nu ook aan kwartet?): de Jamae Chulia moskee. Ook hier moest je met blote voeten naar binnen en mocht ik niet op het tapijt komen. In deze moskee hingen erg veel posters over de islam (voor leken) en net zoals in de hindoetempel, hingen er pamfletten voor lezingen die de betreffende religie aan buitenstaanders uitleggen. Goed dat ze dat doen, en vooral in de moskee probeerden ze heel duidelijk te maken dat de islam over andere dingen gaat dan terrorisme.

Weer iets verderop werd ik aangesproken door een kleermaker, die aanbood om een maatpak voor mij te maken. Dat vond ik niet nodig, maar ik heb hem wel gevraagd of hij misschien een naald voor mij had. Helaas. Na het nog bij een general store en een acupuncturiste (logische plek om naar een naald te vragen, toch?) geprobeerd te hebben, werd ik (in beroerd engels) naar het Chinatown complex (een mall) gestuurd. Daar vond ik inderdaad een naald, in een kralenwinkel :).

Ondertussen was het ook al lang etenstijd geweest en heb ik voor een knaak een bord rijst met vlees en groenten gegeten (ik kreeg er nog een kom soep bij). In mijn eerste hap zat een peper, die ik niet gezien had maar wél meteen proefde. Ik vroeg me af hoeveel happen ik zou gaan redden, maar kwam er snel achter dat het gewoon lekker was, zolang ik de pepers eruit filterde.

Nu weer terug in het hotel en zodadelijk uitzoeken hoe ik het beste bij het Sungei Buloh Wetland Reserve in het noordwesten van Singapore kan komen. Daar loopt een route door mangrove-moerassen. Het schijnt dat Singapore in het weekend overspoeld wordt met locals die dan óók vrij hebben, dus daar moet ik mijn programma op aanpassen.

Foto’s