Asian Civilizations Museum

Vanmorgen werd ik wakker met onweer boven mijn uitzicht op Indonesië en de zeestraat met 100+ stilliggende schepen. De hele dag zou het grijs en nat blijven. Toen ik door de regen van het MRT station naar mijn 2e hotel moest lopen, was er helaas ook in geen velden of wegen een straatverkoper met paraplu's te vinden. Ik ken een hele zooi Indiërs in Rome die zo in dat gat in de markt zouden kunnen springen; het regent hier nl echt wel vaker dan in Italië!

Maar goed, mijn dag begon nog in Marina Bay Sands. Bij "Rise", een restaurant in de gigantische lobby van het hotel, was een net zo gigantisch ontbijtbuffet te vinden. Naast de welbekende Europese ontbijtjes (spek, ei, allerlei worstjes, brood, zoetigheden, Duitse toetjes etc) was er ook een hoop Aziatisch eten te vinden. Meestal had ik geen idee wat het was en heb ik maar gewoon 1 stukje genomen (alle namen van die dingen ben ik ook alweer vergeten). De stukken vis waren op 1 na flink gepeperd en voor mij iets té smaakvol. Maar wel lekker ontbeten.

Al met al had ik bijna teveel opgeschept en ging ik tonnetje rond terug naar de lift. Ik zat op de 49e verdieping. De lift is pijlsnel, maar dat is eerder een nadeel. Het Infinity Pool op het dak ligt op de 57e verdieping. Als je met de lift omhoog gaat, stapt er dus op bijna elke verdieping wel weer een Chinees in die naar het zwembad wil. Dat constante supersnelle vertragen en afremmen van de lift was níet fijn met volle maag!

Binnen no time was ik al bij mijn 2e hotel. Gelukkig kon ik meteen op mijn kamer, en kon ik ook een eco-paraplu huren (bamboe staaf met recycled PET-fles zeil). Als ik die niet sloop kost het mij niets.

Vanwege het slechte weer besloot ik om vandaag ergens binnen iets te gaan doen. Dat werd het Asian Civilizations Museum. Hier word je in een notendop bijgespijkerd over de geschiedenis van Zuid-oost Azië, China, India en het Midden-oosten. Erg interessant en ik heb mijn middag er makkelijk omgekregen. Er was ook een schoolklas daar in school uniform; een soort judopakjes. Voordat die leerlingen naar binnen gingen zaten ze met zijn allen op de grond in formatie te luisteren naar de lerares. Apart gezicht. Wel irritant was dat zij opgesplitst waren in kleine roulerende groepjes en dat sommige stukken van het museum een groot deel van de middag steeds bezet werden door telkens weer een nieuwe groep. Als lunch had ik een (behoorlijke) kom Viëtnamese kippensoep genomen. Dat heette Pho Gà als ik het mij goed herinner. Toen ik daarmee klaar was klotste ik met een enorme waterbuik weer terug het museum in.

Op de terugweg naar het hotel kwam ik de ingang van een park hier midden in de stad voorbij (Fort Canning Park). Weelderig tropisch groen was op en over de trap gegroeid die naar dat hogergelegen park leidt. Het opklimmen van die trap viel me wel tegen (75 treden oid), maar verder vind ik het klimaat prima te doen. Vanmiddag heb ik de 1.5 km van hotel naar museum (en terug een alternatieve, langere route) gewoon gelopen zonder bekaf te raken. Alleen in de rugholte ga je snel zweten, maar dat is een minor inconvenience. Afijn, een mooi tropisch park midden in de stad. Ik liep daar over een paadje onder de bomen (het was aan het schemeren en er was verder niemand in de buurt) en vlak achter mij viel erg vaak een groot boomblad naar beneden op de grond. Er zat daar iets in die bomen dat met mij mee leek te gaan, maar ik heb niks kunnen zien. Alleen een paar heel kleine vogeltjes, maar die lijken mij niet zwaar genoeg om zo'n groot blad te kunnen laten vallen. Ik dacht aan een aap, maar herinner me nu dat volgens de Chinezen boze geesten in augustus en september over de aarde dolen. Eerie...

Verderop kwam ik in 1 van de malls terecht die Singapore rijk is. Deze had een focus op electronica. Ik ging op zoek naar een adapter om mijn camera op mijn tablet aan te kunnen sluiten. Die vond ik, maar tot mijn verbazing was deze een stuk duurder dan op Schiphol! In een ander winkeltje vond ik een eenvoudiger, merkloos stekkertje voor nog geen 10 Euro. De verkoopster hamerde erop dat ik geen recht had op een refund als ik het zou kopen. Ik zou het wel kunnen ruilen tegen iets anders uit haar winkel, mocht ik dat willen. Enigszins suspicious heb ik net dat kabeltje uitgeprobeerd en verrek, het werkt gewoon! Eerste foto's staan nu ook op deze site :).

Weer verderop kwam ik op de Bugis street market terecht. Allemaal kleine kraampjes met 'kroam', weinig loopruimte. Veel standaardsouvenirs en 1 net-niet souvenir gezien. Dat bracht mij aan het filosoferen over souvenirs. In werkelijk elke toeristische trekpleister kun je dezelfde kroam kopen. Die hoef ik zelf al niet, laat staan dat ik dat voor iemand mee zou nemen. Maar je wil toch wel graag íets meenemen voor de thuisblijvers. Niet alleen voor het gebaar, maar ook iets wat ze echt mooi of nuttig zullen vinden én met een directe link aan (in dit geval) Singapore. Da's nogal een opgave, als je het zo sommeert! En wat doe je als je voor die ene persoon een perfect souvenir vindt, maar voor alle anderen niet? Mijn voorlopige tactiek: ik kom wel per ongeluk op wat gave dingen uit :).

Morgen belooft het beter weer te worden en ga ik alsnog naar de Botanic Gardens. Als ik daarna tijd over heb misschien even door naar Sentosa Island, naar Chinatown, of een Anders, namelijk:... :)